شهریار: آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

آمـدی جــانـم به قربــانـــت ولـی حالا چرا؟ -- بی وفا،بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چــرا؟

نوشدارویی و بعد از مرگ ســهراب آمــــدی  -- ســـنگدل این زودتـر می خواســتی حالا چـــرا؟

عمر ما ار مهـلت امروز و فـردای تو نیســــت -- مـن که یـــک امـــروز مهـــمان توام فــردا چــرا؟

نـــازنــینا ما به نــاز تــو جـــــوانی داده ایـــم -- دیـــگر اکنـــون با جوانـان ناز کــن با مــا چـــــرا؟

وه کــــه با این عمر هــــــای کوتـه بی اعتبار -- این همه غافل شـدن از چون منی شیدا چــرا؟

آسمان چون جمع مشتاقان،پریشان می کند -- درشـگفتم من نمـــی پاشــد ز هم دنیا چــــرا؟

شـــهریارا بی حبیب خود نمی کردی ســفر -- راه عشق است این یکی بی مونس و تنها چرا

بی مونس و تنها چرا؟ -- تنها چرا ؟ حالا چرا